De stichting wil graag naar een veilig, betaalbaar, mooi woonpark toe.
Het ideaalbeeld is dat een stichting op voorhand heel duidelijk aangeeft wat juist wel of niet tot de doelstellingen behoort. Echter de problematiek op dit woonpark is zo uniek en zit zo muurvast dat een wensenlijstje niet de manier is om de zaken aan te vliegen.
Er zijn meerdere stakeholders om dit woonpark heen. Uiteraard de beheerder, de gemeente, instanties als de ACM, ODRA, ILT, VGGM, SodM, FIOD enzovoorts. Dan zijn er nog de bewoners die onderling verschillende belangen hebben door verschillende contracten, waarbij er kaveleigenaren en huurders zijn. Dan is tijdsduur van bewoning nog een belangrijk verschil. Oude bewoners hebben heel veel meegemaakt met de beheerder en staan er anders in dan relatief nieuwe bewoners.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: alle stakeholders om dit woonpark heen zijn het oneens over de gang van zaken op dit park en wie precies wat precies dient te betalen om de miljoenenschade aan achterstallig onderhoud in orde te krijgen. Er zijn al meerdere mediation pogingen geweest in het verleden wat allemaal op niets is uitgelopen. De realiteit is dat dit park zal uitdraaien op meerdere rechtszaken over meerdere onderwerpen.
Voorgaande maakt al duidelijk dat de neuzen dezelfde kant opkrijgen schier onmogelijk is. Dan geeft onze advocaat ook nog eens aan dat wij als stichting wel van alles kunnen willen, maar dat de hamvraag blijft wat er bewezen kan worden voor de rechter. Als stichting zouden we graag willen opschrijven dat we voor A, B en C gaan, maar als daarvoor het bewijsdossier niet rondkomt blijft het een fata morgana.
De stichting die graag parkbreed alle bewoners wil bedienen kan niet anders dan roeien met de riemen die voorhanden zijn en de kansen pakken die boven komen drijven. Het team doet onderzoek naar verschillende mogelijkheden, maar wat daar uit zal komen zal de tijd leren.
Hopende op uw begrip voor deze enorm complexe situatie.